Buffers leeghalen om dividenden uit te keren in crisistijd: het is als spuwen in het gezicht van de samenleving. Maar ook: immoraliteit die zonder gevolg blijft, blijft verder etteren.
Meyrem heeft ongetwijfeld gelijk. Maar wanneer doet het Parlement iets aan “de immoraliteit” van de Belgische Staat als meerderheidsaandeelhouderbij de NBB ?
De CEO van de beursgenoteerde centrale bank, zelf toezichthouder, verhardt de standpunten:
“Het bestuur communiceert niet meer over het vermogen van de NBB in termen van eigen en vreemd vermogen.”
Een CEO van een beursgenoteerd bedrijf, die weigert om een duidelijk inzicht te geven in de meest essentiële informatie? Elke transparantie weigert, geen ondubbelzinnig en waarheidsgetrouw beeld wil geven omtrent het (eigen en vreemd) vermogen van de vennootschap?
Het is het bestuur blijkbaar toegelaten om zelf “een sui generis boekhoudkundig refentiekader” uit te werken, waardoor men het vermogen in beeld zou mogen brengen zoals men dit zelf passend acht. Het werd ook zo geregeld dat het bestuur van de NBB werd vrijgesteld van de controle vanwege het FSMA: haar rapportering als beursgenoteerde vennootschap moet niet worden gecontroleerd, door geen enkele instantie trouwens! Er is wel “een controle”: door een externe revisor, Mazars Bedrijfsrevisoren (en eerder Ernst Young). Alleen: die rapporteert uitlsuitend aan het bestuur van de vennootschap zelf! Weigert elke verantwoording of informatie te geven aan de eigenaars van de vennootschap!
De Belgische Staat is met 50 % van de aandelen de meerderheidsaandeelhouder, benoemt de volledige raad van bestuur van de vennootschap.
Die raad mag een boekhouding voeren zoals ze dit zelf passend acht, die door geen enkele instantie wordt gecontroleerd. De minderheidsaandeelhouders worden alle rechten ontnomen, zelfs hun recht op informatie en vraagrecht wordt nu uiteindelijk ook nog geweigerd.
En wanneer het dan nog fout zou gaan in dit proces van georganiseerde misdaad, dan beschikt de meerderheidsaandeelhouder nog altijd over zijn wetgevende macht om één en ander te herstellen.
De voorbeeldfunctie van onze Belgische Staat ??
In aanloop naar de algemene vergadering van 18 mei 2020 werden onze verkozen vertegenwoordigers van het volk, en de actuele Minister van Financiën op hun verantwoordelijkheden gewezen:
De diverse wetgevers hebben groot belang gegeven aan de bescherming van de kleine beleggers. De particuliere aandeelhouders van de NBB zijn kleine beleggers, en hebben dus minstens volkomen vraagrecht en het recht op een volledige, consequente en waarheidsgetrouwe informatie.
Het is AAN ELK VAN onze volksvertegenwoordigers om hier dringend in te grijpen:
als controlerende vertegenwoordiger van de meerderheidsaandeelhouder,
een duidelijk signaal te geven aan andere beursgenoteerde vennootschappen: dat respect voor de wetten inzake informatieverplichtingen niet enkel voor hen en hun aandeelhouders van belang zijn,
consequent te blijven t.o.v. elk van de tienduizenden professionele beleggingsadviseurs, welke hun klanten WEL extreem moeten informeren omtrent elke eurocent kosten of elk potentieel risico met een bepaalde belegging,
opdat uiteindelijk het FSMA als toezichthouder niet elke autoriteit zou verliezen. Immers: waarom zou elke Belg regels en wetten moeten respecteren, die de Belgische Staat zelf naast zich mag leggen wanneer haar belangen betrokken zijn?
Aan elke aandeelhouder, van om het even welke vennootschap: wijs uw verkozen vertegenwoordiger in het Parlement op het belang van dit dossier, en van deze vraag tot zijn/haar tussenkomst !
kreeg van de Wetgever een alles behalve eerlijke kans om de gevolgen van het invoeren van het Artikel 32 in de Organieke Wet van de Nationale Bank van België grondig en ernstig te beoordelen.
Na exact 10 jaar toepassing van deze Wet zijn de gevolgen heel duidelijk. Zij worden uitvoerig beschreven op de webpagina, onder het hoofdstuk ” Dossiers / Actie verdeling van de winst “, op de verschillende pagina’s.
De bedenkingen van de Raad van State in 2009 waren heel terecht. Wij hebben op 8 mei 2019 een verzoekschrift tot nietigverklaring ingediend bij de Raad van State, waarbij wij vragen om de vernietiging van de beslissing van de Regentenraad van de Nationale Bank van Belgie van 27 maart 2019 tot goedkeuring van de jaarrekening en het jaarverslag van het boekjaar 2018 en de regeling van de winstverdeling voor dat boekjaar. (zie: Actie verdeling van de winst / Evolutie van de actie)
Als aandeelhouders van de NBB en als burgers van dit land stellen wij veel vertrouwen in wat waarschijnlijk de enige resterende werkelijk onafhankelijke instelling van ons land is.
Deze webpagina werd geactualiseerd, enerzijds met de nieuwe en geplande (gerechtelijke) procedures en initiatieven en anderzijds de gekende jaarresultaten over 2018.
De bedoeling van de webpagina is correct te informeren omtrent wat zich rond de beursgenoteerde Nationale Bank van België nv afspeelt. Een tegengewicht te betekenen voor de desinformatie welke het bestuur van onze centrale bank voert.
Wij willen niet dat onze monetaire geschiedenis wordt herschreven, wij willen onze evidente rechten van eigenaars van deze vennootschap hersteld zien.
Wij lezen graag uw reacties en meningen omtrent de feiten en standpunten. Maak hiertoe zeker gebruik van de blog op deze pagina en de andere sociale media.
Het bestuur van de Nationale Bank van België communiceert nog altijd dat de uitgegeven bankbiljetten de bron zijn van het overgrote deel van de winsten van de centrale bank. Dit ter verantwoording van een jaarlijkse overdracht van een belangrijk deel van de jaarwinsten van de NBB. Niet aan de aandeelhouders, doch wel aan de Soevereine Staat. Zogezegd als vergoeding voor het verkregen emissiemonopolie.
Bovenstaande grafiek toont dat de werkelijkheid anders ligt. De bankbiljettenomloop (het totaal van de licht- en donkerblauwe staafjes) groeit wel licht aan, maar de toename van de activa van de NBB (vooral de gele staafjes, de effecten aangekocht in het kader van de monetaire programma’s) wordt gefinancierd met werkmiddelen waarover de NBB wel degelijk een rente vergoed (althans: in normale rente-omstandigheden).
En wat vooral van belang is: deze werkmiddelen worden vergoed tegen de korte-termijnrentevoeten, terwijl de aangekochte effecten rendementen opleveren welke voor lange looptijden onveranderd laag zullen blijven. We kunnen vaststellen dat de gele rendementslijn gedaald is tot beneden de 1%, en van toepassing is op meer dan 100 miljard euro!!
Wanneer de rentevoeten terugkeren naar normale verhoudingen zullen het vooral de rentedragende werkmiddelen zijn welke hun vergoeding snel zullen aangepast zien (lees: een hogere en sneller stijgende kost zullen betekenen), terwijl de effecten nog jaren tegen dezelfde lage rente zullen renderen.
Het logische gevolg zal kleinere winsten of zelfs (belangrijke) verliezen zijn voor de NBB.
Directeur Tim Hermans stelt het in ieder geval heel duidelijk:
Blijkbaar kan “seigneuriage” alleen maar een positief verhaal zijn voor de Soevereine Belgische Staat: wanneer die verliezen zich zouden gaan voordoen zal het de vennootschap NBB zelf (en haar eigenaars) zijn die deze zal dragen.
De Belgische Staat waarborgt geen verliezen, ontvangt enkel winsten. En heel veel meer dan wat die “seigneuriage” zou kunnen inhouden!
We merken eveneens op dat de vergoeding voor de bankbiljetten welke de NBB niet zelf in omloop brengt (de donkerblauwe lijn) de laatste jaren continu daalt, om de laatste twee jaar 0% te blijven. Met andere woorden: de vergoeding voor de activa, tegenpost van dit gedeelte van de bankbiljettenomloop van de NBB (activa welke dus niet op haar eigen balans staan), is reeds jaren 0,00 euro !
Wat het bestuur van de NBB “seigneuriagevoordeel” noemt !