OF MINDER GOED BESTUUR ?

Enkele extracten omtrent het belang van de Code Goed Bestuur, welke bij de Nationale Bank van België werkelijk problematisch zijn:

• ” (..) De Richtlijn wil het dan ook gemakkelijker maken voor aandeelhouders om hun bevoegdheden uit te oefenen. “
• ” (..) Dat beleggers een recht hebben op juiste en volledige informatie is niet omstreden. Het draagt immers bij aan een efficiënte prijsvorming op de beurzen. “
• ” (..) Maar als de aandeelhouder ten aanzien van het bestuur nagenoeg geen consequenties kan verbinden aan de verstrekte informatie dan wordt de rol van de aandeelhouder teruggebracht tot een zuiver financiële. “
• ” (..) de aandeelhouders tot één van de stakeholders gerekend. Samen met de bonden en de crediteuren. Maar anders dan die partijen hebben aandeelhouders een vermogensrecht gekocht. Een recht dat nationaal maar bovendien Europees verankerd is, en dus meer is dan een financiële rest-aanspraak.”

Het artikel lijkt speciaal geschreven om de toestand bij de Nationale Bank van België aan te klagen, toch?

---

De feitelijke toestand inzake de financiële communicatie, met een bedrieglijke en misleidende balans als exponent:

• Het bestuur brengt haar goudvoorraad, inderdaad een eigen activum, tot uiting op het actief van haar balans;
• Tegelijkertijd moet zij de geldende boekhoudregels volgen, en worden niet gerealiseerde meerwaarden op dat activum tot uiting gebracht als eigen vermogen van de vennootschap (herwaarderingsmeerwaarden),
• Bij effectieve realisatie echter worden de meerwaarden gewoon afgestaan aan de Belgische Staat (Artikel 55 van de Statuten) of geboekt in de onbeschikbare reserverekening (Artikel 30 van de Organieke Wet), onderdeel van de schulden van de vennootschap.

1) De bedrijfsrevisor levert jaarlijks een “oordeel zonder enig voorbehoud” af !

Behalve het foute signaal aan de aandeelhouders maakt het bestuur ook misbruik van dit belangrijke oordeel in de gerechtelijke procedure welke ik voer voor de Rechtbank van Koophandel van Brussel.

Als aandeelhouder, (mede)eigenaar van deze beursgenoteerde naamloze vennootschap, sta ik op mijn evidente recht om de externe bedrijfsrevisor te bevragen omtrent de jaarrekening in het algemeen, de balans en zijn oordeel in het bijzonder. De revisor werd diverse keren schriftelijk gecontacteerd, we hebben bij herhaling aangedrongen op (het belang van) zijn aanwezigheid op de algemene vergaderingen van 2017 en 2018.

En dit om ons vraagrecht, welke de NBB overigens niet betwist, volledig te kunnen uitoefenen.

De brieven en vragen blijven dus onbeantwoord, de bedrijfsrevisor meent de opdracht welke de Wetgever hem oplegt correct te vervullen door te rapporteren uitsluitend naar de Regentenraad (“het orgaan bevoegd voor de goedkeuring van de jaarrekening”) en de Ondernemingsraad (het personeel van de bank dus).

Dat die Regentenraad tegelijkertijd ook de Raad van Bestuur is van de vennootschap lijkt de revisor te ontgaan. In mijn schrijven werd gewezen op de flagrante fouten, dat die door het bestuur bewust en met bedrieglijke doeleinden worden gemaakt, en dat bestuur hierbij zelfs recidivisme toont!

Door foute en bedrieglijke informatie op te nemen in het jaarverslag bekomen de aandeelhouders en andere stakeholders NIET de nodige transparantie.
De werkelijke eigenaars van deze vennootschap worden elke kans ontnomen een einde te maken aan deze situatie, kunnen hun rechten niet verdedigen noch uitoefenen!
De revisor gaat voorbij aan zijn verantwoordelijkheid, feit welke de aandeelhouders NIET zullen vergeten.

Het goed bestuur is hier werkelijk heel ver af !!

Net zoals bij de procedure in eerste aanleg voor de Rechtbank van Koophandel valt te verwachten dat een rechter zal oordelen “dat de wet wordt gevolgd”. Geen enkele interpretatie zal willen maken dat die wet een constructie toelaat waarbij een bestuur bedrieglijk handelt. Particuliere aandeelhouders van de NBB blijken nu éénmaal geen enkel evident recht te hebben.

2) Het FSMA komt op geen enkele manier tussen, dwingt het bestuur NIET tot een transparante, consequente en waarheidsgetrouwe financiële communicatie !!

Het FSMA heeft als één van haar belangrijkste opdrachten het toezicht op de periodieke en lopende informatieverplichtingen van beursgenoteerde vennootschappen.
Een voorbeeld van een recente tussenkomst in dit opzicht vanwege het FSMA mocht het genoteerde bedrijf Hamon ervaren. Het FSMA concludeerde dat de financiële communicatie vanwege dit kleinere bedrijf “geen getrouw beeld gaf, dat de vennootschap valse informatie aan de markt verstrekte”. Er werd met Hamon een minnelijke schikking voor 275.000,00 euro getroffen.

Ik heb dit optreden met de veroordeling aangegrepen om het FSMA te wijzen op de absoluut vergelijkbare situatie bij het beursgenoteerde NBB (alleen gaat het daar om bewust bedrog en misleiding, en gaat het om bedragen van miljarden euro’s):

De hele situatie bij NBB werd (nogmaals) volledig toegelicht, en het FSMA werd nogmaals op haar verantwoordelijkheid terzake gewezen.

In deze (en andere mails) werd het FSMA meermaals en in detail gewezen op de feiten. En tevergeefs om haar optreden gevraagd.

Zonder echt terug te komen op de beweringen inzake marktmisbruik dring ik er bij het FSMA op aan haar bewering, schijnbaar terloops meegegeven, heel duidelijk te willen toelichten wat zij bedoelt met “(..) Zoals wij al eerder aangaven valt de Nationale Bank van België voorts niet onder de verplichtingen inzake periodieke informatie (…). In die zin valt de periodieke informatie die de Nationale Bank verstrekt niet onder het toezicht van de FSMA.”

Het volstaat dat het bestuur van de NBB op een onwaarschijnlijke manier mag communiceren. Het FSMA moet deze stijl niet overnemen: daarvoor zijn de belangen werkelijk veel te groot !

Zoals wij al eerder aangaven? Het FSMA houdt geen toezicht op de informatie verstrekt door de NBB? Wie houdt er dan wel toezicht op die informatie? Wie verzekert de kleine beleggers dan wel van de zo noodzakelijke bescherming?

Wanneer de voogdijminister van zowel de NBB als van het FSMA zich aan elke verantwoordelijkheid onttrekt door te stellen dat:

“Ten slotte is het zo dat de NBB, net zoals elke beursgenoteerde onderneming, onderworpen is aan het toezicht van de FSMA. Ik heb dan ook geen reden om aan te nemen dat de informatie verspreid door de NBB niet waarheidsgetrouw, exact en oprecht zou zijn. “

dan mogen de aandeelhouders en kleine beleggers toch gerust zijn dat zij de bescherming genieten van de toezichthouder? Dat deze waakt over de correcte naleving van de dwingende wetgeving inzake correcte informatieverplchtingen door beursgenoteerde vennootschappen?

Het Koninklijk Besluit waar de voorzitter van het FSMA naar verwijst:

Onwaarschijnlijk !! Toch?

De beleggers denken beschermd te zijn, de verantwoordelijke Minister denkt dit ook. En het FSMA kijkt al jaren de andere kant uit !!

Het bestuur van de NBB publiceert om het even wat het wil ?!? En wanneer het FSMA zegt dat het mag, dan doet NBB dit toch ook?

En de Minister van Financiën laat de brief in zijn naam beantwoorden, door een adviseur van zijn Kabinet. Die echter, “gezien de technische aard van de materie” mijn vragen laat beantwoorden door …. jawel, de Vooritter van het FSMA !!

Iedereen gaat ervan uit dat het FSMA elke beursgenoteerde vennootschap controleert, en een eerdere Minister van Financiën bevestigt dit standpunt ook, en de Minister laat zijn adviseur een antwoord vragen aan de voorzitter van een instelling welke zelfs NIET betrokken blijkt ??!

---

---

Laten we de evolutie tot deze actuele toestand eens in omgekeerde volgorde benaderen, en dan beoordelen:

• De toezichthouder (FSMA) houdt geen enkel toezicht over de financiële communicatie door het bestuur van de (nochtans beursgenoteerde) NBB. De Regentenraad heeft “een uitzondering op de informatieverplichtingen voor beursgenoteerde vennootschappen” geregeld;
• De externe bedrijfsrevisor beweert dan wel toezicht te houden over “het waarheidsgetrouwe beeld van het vermogen”, zoals de Regentenraad dit communiceert. Hij levert elk jaar een “oordeel zonder enig voorbehoud af”, echter: hij doet dit aan de Regentenraad zelf ! Zijn opdracht wordt vervuld volgens overeenkomsten (onderling en zonder enig toezicht) met het bestuur van de NBB afgesloten! Bestuur die alle essentiële bevoegdheden van de aandeelhoudersvergadering heeft overgenomen. De revisor treedt op geen enkel moment in contact met die aandeelhouders, geeft hen geen enkele kans tot een minimale communicatie.

• De meerderheidsaandeelhouder benoemt twaalf van de in totaal zestien bestuurders van de vennootschap (12 op 16 ! Ofwel 75 % !). Van die zestien bestuurders is er GEEN ENKELE onafhankelijke bestuurder, noch hebben de particuliere minderheidsaandeelhouders zelf een bestuurder die hun (eigendoms)rechten kan verdedigen.
• De aandeelhouders zelf hebben GEEN ENKELE mogelijke inspraak meer: de aandeelhoudersvergadering is geen orgaan, alle werkelijke bevoegdheden werden overgedragen aan de Regentenraad! Aandeelhouders mogen enkel bevestigen wat de Regentenraad voorlegt. Pro forma beslissingsrecht dus!

• Daar waar de (internationale) wetgevers “dwingende verplichtingen” voorzien voor beursgenoteerde bedrijven zorgt de Belgische Wetgever er wel voor dat de Regentenraad de vrije hand krijgt of behoudt:
  • informatieverplichtingen (voor emittenten van financiële instrumenten, toegelaten voor de verhandeling op “gereglementeerde” markten) : geregeld door “het eigen sui generis rechtskader”
  • genderquota (het Artikel 518bis W. Venn.): geregeld door “het eigen sui generis rechtskader”
  • good governance: “De Belgische corporate governance code is niet op haar afgestemd. Zij heeft een eigen charter opgesteld, dat nog veeleisender is dan de Belgische corporate governance code.”
  • lidmaatschap van het aandeel NBB in de BEL 20: in het reglement werd opgenomen dat de NBB niet mag worden opgenomen,
  • winstverdeling: een “totaal onafhankelijke” Regentenraad krijgt de totale vrijheid om zelfs af te wijken van de meest essentiële statutaire bepalingen (zie elders op deze webpagina).
• Op deze manier heeft de Nationale Bank van België het geregeld gekregen dat zij zich ogenschijnlijk buiten elke wetgeving of logische controle kan plaatsen.

De Nationale Bank van België onderwerpt zich aan een verplichting tot ruime informatieverstrekking?
Zij (des)informeert, alleen:

NIEMAND kan of mag die informatie controleren!!
Wie controleert de Nationale Bank van België nv ??

De Regentenraad is het bestuur van de vennootschap die de centrale bank van het land is (en dus over de totale macht beschikt om haar eigen vermogen te beschermen, dit zowel in het belang van de vennootschap zelf als van haar eigenaars als van het algemeen belang).
Het bestuur is verondersteld totaal onafhankelijk te zijn, doch rekening houdend met de volledige opsomming zoals ze tot op dit punt werd gemaakt:

• verzet zich (vanaf 1989) niet tegen ingrepen van de Wetgever die de vennootschap onteigent van de meerwaarden op haar goudvoorraad (8,3 miljard euro sedert 1989),
• integendeel: het bestuur werkt nauw samen met de regering om deze wetgeving uit te werken (het Artikel 20bis),
• een samenwerking die steeds nauwer wordt: het bestuur publiceert (vanaf 1998) vervalste balansen, en gaat zich samen met de Belgische Staat verdedigen tegen de benadeelde eigenaars van de vennootschap,
• en wanneer de Wetgever (in 2009) de Regentenraad de totale vrijheid en macht geeft om “in alle onafhankelijkheid” de jaarwinsten te verdelen (en daarbij de statutaire bepalingen te laten voor wat ze zijn), roomt het bestuur (van 2009 tot 2018) de winsten af voor zo’n 4,76 miljard euro. Onder valse voorwendsels (van “seigneuriage”) en ten voordele van de schatkist van de meerderheidsaandeelhouder,
• de belangen van de vennootschap werden voor een voorlopig bedrag van een 13,1 miljard euro geschaad (zonder gederfde opbrengsten over deze bedragen, welke de schade nagenoeg zouden verdubbelen). De teller loopt ….

Om tot deze comfortabele situatie te komen, en daarbij door niets of niemand nog te worden gehinderd, om miljarden euro’s naar de schatkist te pompen, werd een lang parcours afgelegd.

Extern toezicht uitschakelen, aandeelhouders alle bevoegdheden ontnemen, zelf alle bestuurders kiezen en benoemen, en die ook alle macht en vrijheid geven, en de gevolgen van de ingrepen camoufleren door vervalste balansen e.d.m. te publiceren, en zelf goed te keuren. Het frauderende bestuur (in plaats van de eigenaars) dan zelf ook kwijting geven …

De enige echte handleiding: ” het eigen sui generis rechtskader ” !
Het resultaat mag gezien worden, of … eigenlijk toch niet.

Dan maar op de vrouwen rekenen om vervolgens enig “goed bestuur” af te dwingen ?!

---