Totale transparantie is vereist !!

Wanneer is transparantie geven een probleem? Hij die ook maar enig probleem heeft met totale transparantie heeft zelden eerlijke bedoelingen. De particuliere minderheidsaandeelhouders van de beursgenoteerde centrale bank van België hebben een onbetwistbaar recht op een transparante en waarheidsgetrouwe financiële communicatie en verslaglegging.

De communicatie vanwege De Nederlandsche Bank en de wijze waarop haar aandeelhouder omgaat met de vermogensrechten van haar centrale bank zijn hier een absoluut referentiepunt voor de Regentenraad en de Belgische Staat. De Nationale Bank en haar meerderheidsaandeelhouder hebben zich echter in een werkelijke catch-22 situatie gewerkt.

Op bepaalde momenten werden werkelijk belangrijke fouten gemaakt.
Heel bewust, of niet, we laten het hier in het midden. Een samenloop van omstandigheden, bepaalde keuzes van bepaalde mensen die bepaalde belangen te verdedigen hadden.
Wilden zij gewoon hun macht laten gelden, of al die macht gewoon misbruiken? De particuliere minderheidsaandeelhouders waren immers makkelijke, onwetende slachtoffers en .. men handelde “in het algemeen belang”?

Het einde van een monetair systeem, een vennootschap die telkens opnieuw moest bedelen om haar levensduur verlengd te zien, telkens opnieuw de tussenkomst van de Wetgever (van het Parlement dus) die vereist is, structurele problemen om de belangrijke tekorten in de Schatkist weggewerkt te krijgen.
En de wetgevende macht die bij de meerderheidsaandeelhouder ligt, de oprichting van een Europees Stelsel van Centrale Banken, strenge voorwaarden opgenomen in een Verdrag van Maastricht om te mogen deelnemen, prestige, en opnieuw: bepaalde mensen met macht, op de verkeerde momenten aan die macht.

Verplaetse, Van Ypersele, Martens, …

Met de opbrengst van de verkopen van de goudvoorraad van de Nationale Bank van België de deviezenschuld van België terugbetalen, DAT moet je maar durven !!

Inderdaad, DAT is absoluut waar !!
DAT moet je maar durven !!

Belangrijke fouten, van belangrijke mensen, voor werkelijk belangrijke bedragen, …
In ” het algemeen belang ” werd het als de moeite waard beoordeeld om deze fouten toe te dekken, zelfs al moest men daar de monetaire geschiedenis voor herschrijven, en daartoe bepaalde van onze grondwettelijk rechten moest negeren.

Belangrijke nadelen van dit alles echter: niets klopt er nog, elke samenhang is weg, alles spreekt elkaar totaal tegen. Activa zijn eigendom van de vennootschap, en tegelijkertijd toch ook van de Staat? Al die activa zijn een doelvermogen, maar feitelijk alleen maar het goud (en dan nog enkel in geval van arbitrages)? Enz..
Niemand lijkt nog duidelijk te kunnen aantonen hoe het werkelijk zit, wat de juiste toestand is. Het bestuur van de vennootschap misschien wel, de rechtbanken al zeker niet meer, en een belangrijk gedeelte van het Parlement ook niet meer …

De NBB heeft een zware en onverantwoorde prijs betaald voor de opheffing van de beperkte levensduur van de vennootschap en een later totaal gebrek aan noodzakelijke onafhankelijkheid. Het zijn de particuliere minderheidsaandeelhouders die de gepeperde uiteindelijke factuur gepresenteerd krijgen!

En daar is het voor de NBB nu een werkelijk onmogelijke situatie geworden:

1. De Nationale Bank van België bevestigt dat zij als beursgenoteerde naamloze vennootschap onderworpen is aan de verplichting van een financiële rapportering volgens de vereiste van het waarheidsgetrouwe beeld (zoals bepaald in het Artikel 5 van het KB van 14 november 2007),
2. de Wetgever heeft echter initiatieven genomen om ” rechtszekerheid te creëren / te bevestigen”, maar heeft de historische en economische waarheid compleet verdraaid. De NBB heeft deze genomen standpunten overgenomen in haar communicatie, en verdedigd in rechtszaken,
3. Waardoor de mogelijkheden van een consequente waarheidsgetrouwe rapportering en communicatie feitelijk onmogelijk zijn geworden.

Het is nu werkelijk eerst aan de Wetgever om zelf te verhelpen aan de totaal foute situatie, welke ze ook zelf heeft gecreëerd:

• het maken van een grondige, objectieve en eerlijke analyse rond de problematiek van onze NBB,
• een analyse welke moet resulteren in een totale transparantie, en tot het onvermijdelijke herstellend wetgevend werk (op verschillende vlakken),
• aandringen bij het bestuur van de centrale bank opdat deze WEL bereid word bevonden tot het brengen van de transparantie en te voldoen aan de financiële informatieverplichtingen verbonden aan de beursnotering,
• er als controlerende instantie van de meerderheidsaandeelhouder op aan te dringen dat de bedrijfsrevisor WEL deelneemt aan de algemene vergadering, en er alle nodige toelichtingen kan geven,
• en er voor te zorgen dat deze vennootschap, net als elke andere genoteerde vennootschap, onderworpen wordt aan de controle van de toezichthouder FSMA.

De verdere standpunten en argumenten worden hernomen in onze brief aan onze vertegenwoordigers van het volk.

De brief van 7 januari 2020

Feiten met betrekking tot de informatieverplichtingen van de NBB

Feiten met betrekking tot de winstverdeling van de NBB

Er werd aan het Parlement een dringende en ingrijpende tussenkomst gevraagd omtrent de naleving van de wetgeving van de informatieverplichtingen, zoals deze worden opgelegd enerzijds aan elke beursgenoteerde vennootschap en anderzijds aan elke professionele beleggingsadviseur. De toezichthouder FSMA waakt streng over de strikte naleving van deze regels.

Het Parlement blijkt de Nationale Bank van België te hebben vrijgesteld van bepaalde verplichtingen, blijkt toe te staan dat deze naamloze vennootschap haar eigen “sui generis boekhoudkundig refertiekader” mag uitwerken, dat de externe revisor geen enkele verantwoording moet afleggen aan de aandeelhouders van die vennootschap en … dat deze vennootschap werd vrijgesteld van elke controle vanwege het FSMA noch van om het even welke andere instelling.

Het lijkt de ideale wereld voor elke meerderheidsaandeelhouder: hij benoemt zelf de voltallige Raad van Bestuur, die werkt een eigen “boekhoudkundig referentiekader” en rapporteringswijze uit, het bestuur duidt zelf een externe controleur aan die “de correcte toepassing” van dat eigen referentiekader controleert, doch uitsluitend rapporteert aan … dat bestuur zelf! En dan enkel nog een Koninklijk Besluit afleveren om ook het FSMA uit te schakelen …

Het is ons Parlement werkelijk menens met de bescherming van de kleine particuliere beleggers in de Nationale Bank van België !

Afgaande op de hierna geregistreerde reacties vanwege onze vertegenwoordigers van het volk zullen wij kunnen afleiden in hoeverre het naleven van de overvloed aan regels en verplichtingen echt belangrijk zijn:

• als CFO van een beursgenoteerde vennootschap: zal u nog de zware boetes vanwege het FSMA aanvaarden wanneer er een komma ontbreekt in uw jaarverslag? Er een bepaalde als essentieel beoordeelde informatie (onvoldoende, of niet tijdig, of) niet werd gerapporteerd?
  Wanneer het Parlement zelf geen enkel probleem ziet wanneer de NBB, zelf toezichthouder, GEEN ENKEL inzicht moet geven in haar eigen of vreemd vermogen? Een balans mag presenteren welke dat eigen vermogen voor miljarden euro’s bewust misleidend mag blijven voorstellen?
• als professioneel beleggingsadviseur: wat is het belang van de administratieve verplichtingen rond de kennis (profiel) van de klant, van de informatie rond de kosten verbonden aan een product, de risico’s verbonden aan een belegging, …?
  Als het Parlement oordeelt dat diezelfde kleine belegger duidelijk geen enkele info moet krijgen rond zijn belegging in het aandeel NBB?

De grootste Vlaamse partij die alles zou gaan veranderen heeft een bijzonder simpele manier om belangrijke problemen aan te pakken. Waarschijnlijk zal hij dus ook zijn verkozen “vertegenwoordigers van het volk” niet informeren?
Dan gaan wij dat zelf moeten doen, en de partij ook nog eens officieel via post op de verantwoordelijkheden wijzen.