Onze democratie?

Bij de beschrijving van de aanklacht werd het reeds afgelegde parcours van de procedure, ingesteld door het Parlement, reeds kort beschreven.

Als burger wens ik onze verkozen vertegenwoordigers van het volk (ja toch?) te wijzen op belangrijke tekortkomingen inzake “het bijzonder sui generis rechtskader” welke van toepassing is op onze beursgenoteerde centrale bank, de Nationale Bank van België.

Wanneer een burger voldoende betrokkenheid toont met het beleid van ons land, en bereid is heel veel moeite te doen om dit aan onze vertegenwoordigers toe te lichten en samen met hen te bespreken, dan zou men verwachten dat die vertegenwoordigers zelf ook enige moeite doen om van hun eigen procedures een succes te maken?

Waarschijnlijk werden de ingediende teksten, die de problematiek uitgebreid beschrijven, te goed uitgewerkt waardoor sommige vertegenwoordigers verbonden aan sommige partijen hebben begrepen waartoe een verdere behandeling van mijn verzoek onvermijdelijk toe zal leiden. Het mag worden verondersteld dat de verantwoordelijke bestuurders van de Nationale Bank van België, die belangrijke fouten toe te dekken hebben, ook wel “enige invloed” laat gelden.
Ooit treffen we enkele van die volksvertegenwoordigers in de Directie van onze centrale bank, of één of andere belangrijke functie in een andere belangrijke instelling?

Het vervolg zal verder worden beschreven op de webpagina “Het Parlement”, maar hier toch enkel deze opmerkingen en aanklacht:

In de Commissie Financiën, onder voorzitterschap van Mw. Marghem, werd recent de volgende discussie gevoerd.

Na de dramatische persmededeling vanwege de Nationale Bank van België werden de Minister van Financiën, de Gouverneur en de voorzitter van het FSMA uitgenodigd om toelichtingen te geven aan het Parlement. De Goeverneur weigerde tot twee keer toe zijn deelname, met het excuus van “de beursnotering”.

Voor een rechtbank is het handig “geen gewone genoteerde vennootschap” te zijn, ten overstaan van het Parlement (en de Raad van State) is het dan weer handig om wel beursgenoteerd te zijn! “Sui generis” en totaal ongecontroleerd verder regeren …

De “uitwisselingen van gedachten” zijn door de burgers te volgen via de webpagina van De Kamer:

• de bespreking van de financiële communicatie door de NBB – Commissie van 28/09/2022
  (de opname start op 31’25” en duurt een 3u en 15′):
• de “regeling der werkzaamheden” – Commissie van 05/10/2022
  (de behandeling van het dossier loopt van begin opname tot minuut 22)

De interpretatie van de uitgewisselde gedachten gedurende de commissie van 28 september 2022 laat ik over aan elke geïnteresseerde en kritische kijker. Ik trek echter wel aandacht op het feit dat ook bij deze zitting de volksvertegenwoordigers het spel zodanig spelen dat er de zoveelste keer opnieuw niet over een verderzetting van mijn procedure kan worden beslist.
Op 5 oktober echter wordt men gedwongen tot duidelijkheid, en het blijkt dat enkele vertegenwoordigers van het volk ervoor kiezen om de procedure niet moeten verder te zetten. De heren Servais Verheistraeten (Cd&v) en Vanden Burre (Ecolo) hebben zich blijkbaar voorbereid, en wijzen op het reglement. Na een tweetal jaren dat de procedure loopt blijkt men nu naar voor te moeten brengen dat er 25.000 handtekeningen nodig zijn om de erkende belangrijke feiten toch bespreekbaar te maken in het Parlement ?!? Het is natuurlijk niet de burger zelf die de oorspronkelijke vraag in deze procedure heeft gestuurd, doch wel de toenmalige voorzitter van de Kamer. En, zou het feit van 25.000 handtekeningen te hebben verzameld, ook maar iets veranderen aan de inhoud of de ernst van het voorliggende probleemdossier?

Zelfs in de actuele dramatische financiële omstandigheden rond onze centrale bank deinst men er niet voor terug om de belangen van elke burger gewoon opzij te schuiven, zich verstoppend achter de strikte toepassing van een redelijk absurd reglement. Een burger moet dus eerst voor 25.000 handtekeningen elke Dorpstraat van het land aflopen om de werkelijke problemen behandeld te zien, terwijl onze regering toch enkele ministers telt die … zelfs niet 1 enkele stem van de bevolking hebben gekregen om het beleid over ons land te voeren. Zich zelfs niet verkiesbaar hebben gesteld?
Onverkozen ministers vaardigen wetten uit die bepalen dat burgers 25.000 handtekeningen moeten verzamelen om gehoord te kunnen worden door hen die zelf nooit één stem van die burgers hebben gekregen.

Het is in een context welke niets met het voorliggende dossier te maken heeft, maar wanneer Ministers en vertegnwoordigers van het volk hun uiterste best doen om de beerput rond een werkelijk belangrijk dossier toegedekt te houden, en enkele dagen nadien het hebben over “aan de kant van de bevolking staan” en “welke regering willen we zijn” of “op welke manier moeten de mensen zich onze regering herinneren” … En wanneer Minister van Financiën Van Peteghem aan De Standaard een interview geeft met een vraag als titel: “We krijgen het toch niet meer uitgelegd dat iedereen spelletjes blijft spelen”?
Ik zelf voel “het herstellende vertrouwen van de burger in de politiek” zo opnieuw bij mij opborrelen …

Inmiddels werd het schrijven van de Commissie Verzoekschriften ontvangen. Eén ding is absoluut zeker: op zoek gaan naar 25.000 handtekeningen zal NIET gebeuren !
Het verdere vervolg van deze procedure zal te volgen zijn op de webpagina “Het Parlement” …