Op 9 september 2022 informeert de president van De Nederlandsche Bank zijn aandeelhouder omtrent “de negatieve ontwikkeling in de kapitaalpositie van De Nederlandsche Bank (DNB) die het gevolg is van verwachte verliezen.”
In deze brief verwijst president Klaas Knot naar zijn “Jaarlijkse informatiebrief risico’s DNB en de Nederlandse Staat als gevolg van het ECB beleid” van 4 juli 2022. Een jaarlijkse tot in het kleinste detail uitgewerkte informatienota van niet minder dan 17 pagina’s met grafieken, tabellen, berekeningen en toelichtingen. Als een aanvulling op een kwliteitsvol jaarverslag.
De aandeelhouder van De Nederlandsche Bank wordt ten allen tijde en in alle transparantie correct geïnformeerd omtrent de opdrachten en de gelopen risico’s van de centrale bank.
De werkelijk belangrijke en fundamentele verschillen in de transparantie en kwaliteit van de financiële communicatie met deze van de NBB werden elders op deze webpagina reeds aangehaald.
Zowel inzake de vermogensrechten zelf als aangaande “de relatie centrale bank en haar eigenaars” .
Zoals reeds zo vaak is aangeklaagd is ook nu weer de transparantie en de bereidheid tot communicatie naar vooral de eigen aandeelhouders toe, maar zeker ook naar de markt in zijn geheel, bij het bestuur van de Nationale Bank van België “niet zo sterk aanwezig”.
De veronderstelde beurswaakhond FSMA bevestigt ook nu weer het totale gebrek aan noodzakelijke onafhankelijkheid, nodig om haar belangrijke rol van toezichthouder correct te kunnen spelen. In het belang van de optimale werking van de financiële markten, ter bescherming van weerloze kleine beleggers.
In afwachting van het persbericht vanwege het bestuur van de Nationale Bank van België blijft de handel nagenoeg de ganse dag opgeschort.
Nadat uiteindelijk het dramatisch persbericht openbaar is gemaakt, met de aankondiging van niet in te schatten miljardenverliezen en een waarschuwing voor zelfs eventueel ontoereikende financiële buffers, werd toch de toelating gegeven om, slechts een half uurtje voor de normale sluiting van de markten, de handel in het aandeel te hervatten !?!
Was er dan geen ontbrekende en redelijk essentiële info?
Misschien had de informatie dat een centrale bank moeilijk failliet kan gaan toch enig verschil kunnen uitmaken? Of dat, zelfs wanneer de meer dan 7 miljard euro buffers volledig zouden worden weggeslagen, er toch nogal wat miljarden euro’s ander eigen vermogen zou overblijven?
Waarom heeft de toezichthouder FSMA de beurshandel nog diezelfde dag laten hernemen? Voor slechts een half uurtje? Was de markt dan reeds voldoende geïnformeerd?
Waarom werd het bestuur van de Nationale Bank van België NIET VERPLICHT om de impact van de aangekondigde verliezen op haar volledige eigen vermogen te communiceren? En waarom werd het bestuur niet verplicht om dat volledige eigen vermogen ook te benoemen, zowel in de omvang ervan als omtrent de componenten? Zoals de communicatie en die transparantie bij De Nederlandsche Bank nooit enig probleem heeft gesteld!?
Was de bedoeling van de persmededeling dan niet de markt tijdig te waarschuwen en correct te informeren?
Wanneer de waarschijnlijke verliezen ALLE reserves zouden wegslaan (dus alles beneden de gele lijn op de onderstaande grafiek), dan blijft er toch nogal wat eigen vermogen over? Of niet? Is dit niet een element welke heel duidelijk tot de communicatie had moeten behoren? Dat er zelfs bij rampzalige scenario’s nog heel veel waarde zou overblijven voor de aandeelhouders? Immers, in Nederland (waarmee men zich nu blijkbaar toch moet vergelijken) stelt men het wel heel duidelijk dat de herwaarderingsmeerwaarden tot het eigen vermogen behoren. De aandeelhouder van de NBB mag toch ook op die miljarden euro’s aan buffers rekenen !?!
Hoeveel kleine aandeelhouders zouden dan, NIET totaal in paniek zoals het nu WEL het geval was, hun aandelen hebben verkocht tegen minder dan 700,00 euro per aandeel?
Duizenden aandelen werden gedumpt, de beurskoers kelderde, de markt heeft deze essentiële informatie nooit gekregen …
IN DE MEDIA:
Werd het dramatische nieuws ook op dramatische wijze gebracht, nagenoeg altijd zonder veel meer kritische ingesteldheid. Ook nu weer niet …
En ook langs deze weg werd het paniekgevoel nog wat bijkomend versterkt …
De brieven en informatienota’s van zowel De Nederlandsche Bank als van de Nationale Bank van België geven aan wat het probleem is … Vele minderheidsaandeelhouders van de Nationale Bank van België gaan zich talrijke vragen stellen, en niet het inzicht en de informatie noch de antwoorden krijgen die de aandeelhouder van De Nederlandsche Bank wel gekregen heeft.
In de plaats van de Regentenraad willen we omtrent de ontstane problematische situatie toch enkele aandachtspunten aanhalen, en doen dit met de informatie en standpunten vanwege Klaas Knot als leidraad.
De Nederlandsche Bank en de Nationale Bank van België.
Twee Nationale Centrale Banken, beiden een totaal geïntegreerd deel van het Europees Stelsel van Centrale Banken, zouden beiden perfect vergelijkbaar moeten zijn.
In de feiten echter absoluut NIET !!
Klaas Knot,
President van De Nederlandsche Bank:
De Nederlandsche Bank maakt samen met haar aandeelhouder afspraken omtrent “het kapitaalbeleid”, waarbij DNB totaal onafhankelijk kan beslissen over de winstbepaling en de winstbestemming, en op die manier dus ook over de uit te keren jaarwinsten.
De Nederlandse Staat heeft de voorbije jaren, in haar hoedanigheid van enige aandeelhouder van DNB, aanzienlijke dividenden uitgekeerd gekregen.
Daarnaast:
- In brede zin heeft de Nederlandse economie profijt gehad van de lage rente. Zo bleef de krimp in coronajaar 2020 beperkt tot 3,8% en was sprake van 4,8% groei in 2021. Door de lage rente is ook de kredietverlening op peil gebleven.
- Daarnaast heeft de Soevereine Staat door de aankoopoperaties van DNB het voordeel gehad van lage financieringskosten (geschat wordt dat het voordeel circa 28 miljard euro bedraagt over de periode van 2015 tot 2021).
- ” De voornaamste risico’s die DNB en daarmee de Nederlandse overheid als aandeelhouder van DNB lopen, zijn renterisico’s en kredietrisico’s. DNB loopt deze risico’s op de onderdelen van haar balans, zowel op de onderdelen van haar eigen beleggingsportefeuille als de eerdergenoemde onderdelen van het gezamenlijke monetaire beleid binnen het Eurosysteem. “
- ” De Staat loopt geen directe risico’s op de monetaire programma’s. Wel geldt in het uiterste geval dat er op de Staat, als enig aandeelhouder van DNB, een beroep kan worden gedaan om het kapitaal van DNB aan te vullen “.
Hiermee zijn enkele belangrijke punten aangehaald, die verder worden behandeld.
Essentiële informatie, van werkelijk belang om de juiste aandacht te kunnen geven aan datgene wat we de Belgische Staat en de Regentenraad van de Nationale Bank van België verwijten:
- Alle Nationale Centrale Banken, als volledig geïntegreerde onderdelen van het Europees Stelsel van Centrale Banken, voeren allemaal dezelfde fundamentele opdrachten in het algemene belang uit, zoals deze bepaald zijn in het Verdrag. De NBB is in dit opzicht alles behalve uniek noch onvergelijkbaar,
- De werkingskosten, verbonden aan het uitvoeren van “de opdrachten van algemeen belang” zijn verondersteld gefinancierd te zijn door “de seigneuriage” welke de wetgever aan de NBB laat, en/of door de vergoedingen die de NBB ontvangt van de gebruikers en begunstigden van die opdrachten en diensten,
- Deze centrale banken voeren deze opdrachten NIET uit met het vermogen van die gemeenschap, doch WEL met hun eigen (van hun respectievelijke Staat) afgescheiden vermogen. Alle financiële risico’s en resultaten, verbonden aan die opdrachten (ook die van algemeen belang) komen voor rekening van dat afgescheiden eigen vermogen van die centrale banken.
Een vermogen ingebracht door de aandeelhouders, en verder uitgebouwd door winsten niet uit te keren aan die aandeelhouders, - De Nationale Bank van België geeft als volledig geïntegreerde Nationale Centrale Bank (NCB) van het ESCB, samen met de ECB en de andere NCB’s, de bankbiljetten in euro uit. Zij delen samen het emissierecht van de bankbiljetten in euro, het ESCB houdt de activa aan die de tegenpost uitmaken van de globale bankbiljettenomloop. De seigneuriage wordt verdiend door het ESCB en verdeeld over haar NCB’s (volgens hun kapitaalsleutel in de ECB),
- Alle Soevereine Lidstaten hebben werkelijk belangrijke voordelen gehaald uit de (monetaire) opdrachten van algemeen belang, zoals de Nationale Centrale Banken deze met inzet van (en risico voor) hun eigen vermogen hebben uitgevoerd. President Klaas Knot citeert er slechts enkele (waaronder de financiering van de Soevereine overheidsschuld tegen nagenoeg nulrentes zeker één van de belangrijkste voordelen is), en wijst er zijn aandeelhouder ook op dat het NIET de Staat is die de directe risico’s loopt doch wel DNB op de onderdelen van haar balans. Als de Nederlandse Staat risico’s loopt, dan is dat in haar hoedanigheid van aandeelhouder van de centrale bank,
- De Europese Centrale Bank heeft zowel haar eigen seigneuriage-inkomsten als haar belangrijke jaarwinsten uitgekeerd aan haar eigen aandeelhouders (de NCB’s, waaronder de Nationale Bank van België). Andere NCB’s (zoals De Nederlandsche Bank) bepalen geen seigneuriage als dusdanig, hebben in onafhankelijkheid hun uitkeerbare jaarwinsten bepaald en deze uitgekeerd aan hun aandeelhouders.
Net zoals elke andere Soevereine Lidstaat heeft ook de Belgische Soevereine Staat alle voordelen mogen genieten die het resultaat zijn van de monetaire opdrachten die het ESCB heeft uitgevoerd met inzet van hun eigen vermogens.
Omdat de Belgische Staat NIET beschikt over alle rechten om als enige over het vermogen en de volledige jaarwinsten van de Nationale Bank van België te beschikken, heeft de Belgische Wetgever bij de winstverdeling “een bijzondere positie” geregeld voor de Belgische Soevereine Staat.
De bepalingen van het Artikel 32 van de Organieke Wet moesten het de Regentenraad mogelijk maken de Soevereine Belgische Staat de correcte vergoeding voor het aan de NBB verleende emissieprivilegie te waarborgen:
het surplus van DE SEIGNEURAGE.
Bovenop alle genoten voordelen heeft de Belgische Wetgever dus ook nog willen voorkomen dat de privé aandeelhouders van de NBB de seigneuriagewinsten, toebehorend aan de collectiviteit van burgers, zouden kunnen verwerven.
Er werden bijzondere relaties gecreëerd:
“de centrale bank – de Belgische Soevereine Staat” (die uitsluitend het surplus van de seigneuriage zou ontvangen) en “de centrale bank – de aandeelhouders” (die het saldo van de winsten als de vergoeding voor het kapitaal zou ontvangen), waarbij de verzekering werd gegeven dat er NIET aan het fundamentele onderscheid tussen deze vergoedingen zou worden geraakt.
De Belgische Soevereine Staat (de gemeenschap) zag zichzelf dus ook nog eens verzekerd van ook alle winsten die de NBB zou realiseren op dat deel van haar opdrachten (in het algemeen belang) welke de centrale bank financiert met de gratis werkmiddelen (doch eigen schulden) die de bankbiljetten zijn. De risico’s op verliezen, verbonden aan diezelfde (met die gratis werkmiddelen gefinancierde) opdrachten, zouden voor rekening komen van het vermogen van de Nationale Bank van België. En van haar aandeelhouders.
Voor de Belgische Staat is het echter nooit genoeg !?!!
De ECB en de Nationale Centrale Banken van het ESCB zijn niet langer pure emissiebanken.
Hun (sterk overwegende) activiteiten zijn nu deze van investeringsbanken.
- “ De negatieve rentevoeten hebben het traditionele businessmodel van de centrale banken vernietigd, waardoor zij overgeschakeld zijn naar een andere activiteit: die van looptijdtransformatie, een activiteit gewoonlijk gedaan door de investeringsbanken.“
- Men moet de balans van een centrale bank dus opsplitsen in twee conceptueel totaal verschillende delen:
o ” het uitgiftedepartement ”: de opbrengsten komen overeen met de theoretische seigneuriage
o ” de investeringsbank “ : de winsten zijn het resultaat van het verschil wat de centrale bank betaalt voor haar schulden (korte termijndeposito’s van commerciële banken) en wat zij verdient op de effecten waarin zij investeert. De winsten van dit departement zijn niet zeker: wanneer de korte termijnrentevoeten gaan stijgen kunnen verliezen heel snel opduiken. “ - “ Het investeringsbankdepartement is nu de werkelijke winstbron in de eurozone. “
- “ De balans van de ECB is voortdurend aan het aanzwellen. De winsten van het investeringsbankdepartement zouden dus opnieuw verder moeten toenemen. ( …). Ervaringen leren dat investeringsbankieren een inherent onstabiele activiteit is. “
Waarmee we dus ook bij de kern van de aangeklaagde problemen uitkomen:
De balans van de Nationale Bank van België zwelt jaarlijks verder aan, tot een totaal van 359,4 MILJARD euro per 31/12/2021.
Het aandeel van de Nationale Bank van België in de globale bankbiljettenomloop van het ESCB blijft dan wel licht stijgen, doch in verhouding tot het totale vermogen van de NBB sterk afnemen. Per balansdatum 31/12/2021 bedraagt de bankbiljettenomloop (51,77 MILJARD euro ) amper 14,40 % van het ingezette vermogen.
Net zoals de ECB en elke andere NCB blijft ook de NBB belangrijke winsten realiseren.
Uit de rapportering van de ECB echter blijkt dat de seigneuriage van het ESCB jaarlijks verder daalt, en vanaf 2016 onbestaande is.
De autoriteiten (zoals CEPS) stellen het heel duidelijk dat de enige winsten van de centrale banken deze van “het investeringsdepartement” zijn!
- Het is het ESCB welke de activa aanhoudt die de tegenpost uitmaken van de globale bankbiljettenomloop,
- De “seigneuriage” van het ESCB wordt berekend over die globale bankbiljettenomloop, tegen de basisherfinancieringsrentevoet van de ECB. En verdeeld naar elke NCB, geïntegreerd deel van het stelsel,
- Wanneer de ECB zelf geen seigneuriage meer krijgt toebedeeld (over haar 8% van de bankbiljettenomloop), en dus zelf ook geen uitkeringen van deze inkomsten meer kan doen aan haar eigen aandeelhouders (de NCB’s), de Nationale Bank van België dus zelf ook geen euro seigneuriage van de ECB meer ontvangt,
- dan moet het de Regentenraad ook op die manier duidelijk gemaakt zijn dat zij “geen correcte vergoeding voor het emissierecht” aan de Belgische Soevereine Staat meer verschuldigd kan zijn,
- desondanks blijft de Regentenraad vanaf het boekjaar 2016 toch jaarlijks belangrijke bedragen van de jaarwinsten onttrekken aan de reserverings- en dividendpolitiek.
Vanaf 2016 t.e.m. 2021 werd er nog voor 1,62 MILJARD euro “4° Saldo van de jaarwinsten” aan de Belgische Soevereine Staat overgemaakt. Coronacrisis of niet ..!
En dus werd er gebruik gemaakt van een procedure voor het Parlement, waarbij volksvertegenwoordige Sander Loones (N-VA) een eerste reeks vragen heeft gesteld aan zowel de Minister van Financiën als aan de Nationale Bank van België.
In een omstandig advies van de Nationale Bank van België geeft het bestuur aan het Parlement de volgende eigen standpunten weer:
- “Hieruit volgt dat de uitgifte van bankbiljetten niet de enig bron is van monopolie-inkomsten. Denk bijvoorbeeld aan de effectenaankopen van de Bank in het kader van de aankoopprogramma’s. Ook hieruit haalt de Bank bijzondere winsten, die eigen zijn aan een centrale bank, met name uit rentedragende activa die tegenover de Bank gecreëerde passiva staan. Bovendien zijn er, door het huidige renteklimaat, bepaalde specifieke centrale bank-passiva – bijvoorbeeld de depositofaciliteit – die eveneens inkomsten genereren.”
- “De vaststelling dat dergelijke inkomsten niet voortvloeien uit de bankbiljettenuitgifte, neemt niet weg dat ze worden verworven in het kader van de wettelijke opdrachten van de Bank als centrale bank en, aldus, op basis van de door de overheid verleende monopolierechten. De ratio legis van artikel 32 van de organieke wet blijft bijgevolg overeind.”
Het is dan zonder meer duidelijk en nu ook bevestigd dat:
- de Regentenraad elke vereiste onafhankelijkheid ontbreekt, en noch de belangen van de vennootschap zelf noch die van de 50% privé minderheidsaandeelhouders heeft vooropgesteld,
- de Regentenraad zowel “de ratio legis van het Artikel 32” van de Wetgever, zowel als de beoordeling door het Grondwettelijk Hof (in 2010) gewoon naast zich heeft neergelegd,
- de Regenteraad NIET het fundamentele en altijd te respecteren onderscheid tussen “het surplus van de seigneuriage” en “de vergoeding voor het kapitaal” heeft vooropgesteld,
- zich dus voor de vergoeding van de Belgische Soevereine Staat niet heeft beperkt tot de uitkering van “de winsten van het uitgiftedepartement” (de relatie NBB – Belgische Soevereine Staat) doch wel “de winsten van de investeringsbank” (behorend tot de relatie NBB – de aandeelhouders van de NBB) heeft onteigend.
- En dus opnieuw geen enkel respect toont voor de eigen Statuten van de beursgenoteerde naamloze vennootschap!
De synthese van de feiten, een eenvoudige en korte beoordeling vanwege de minderheidsaandeelhouders:
- De Nationale Bank van België werkt binnen haar “bijzonder sui generis rechtskader” onverstoord en door niets of niemand gehinderd verder aan een bestaansgeschiedenis van misleiding en bedrog,
- Zonder enige transparantie, zonder enige controle noch verantwoording aan om het even wie wordt het nu bewezen dat werkelijk alles mogelijk is. Noch het Parlement, noch de toezichthouder FSMA, noch de bevoegde Minister, noch de externe revisor en zelfs niet de ECB of een Europees toezichthouder zien er op toe of een beweerd onafhankelijke Regentenraad zich houdt aan de wetten van dit land, van de vennootschap of aan enige regel van goed bestuur,
- Na de onteigening van 8,3 miljard euro gerealiseerde meerwaarden op de goudvoorraad van de Nationale Bank van België kan de Regentenraad nu, zonder enig probleem en opnieuw totaal ongehinderd, nog eens miljarden euro’s aan het eigen vermogen van de vennootschap onttrekken zonder dat de Statutaire vermogensrechten van de 50% privé minderheidsaandeelhouders worden gerespecteerd.
- Ook op 6 december 2022 nog, nadat de Nationale Bank van België haar financiële situatie wat verder heeft “nagerekend” en een tweede Marktcommuniqué heeft uitgebracht, worden de 50 % privé aandeelhouders noch de markt in zijn geheel waarheidsgetrouw en volledig geïnformeerd omtrent de samenstelling en omvang van het eigen vermogen van de vennootschap. En blijven misleidde kleine beleggers in paniek verkopen tegen koersen die niets vandoen hebben met de werkelijke waarde (na de aangekondigde verliezen)!
- De toezichthouder FSMA noch het Parlement lijken de ernst van de nochtans rampzalige situatie in te zien, en blijven wegkijken van wat het bestuur van onze centrale bank op haar gewone “sui geneneris”-wijze mag blijven fout doen.
Elke Belg is samen voor 50 % de eigenaar van de Nationale Bank van België.
De andere 50 % kleine privé beleggers zijn ook burgers van dit land, en hen werd een absolute bescherming beloofd.
Na zovele jaren de aandacht te hebben gevraagd voor de totale foute situatie rond de beursgenoteerde Nationale Bank van België, op elke mogelijke manier en bij elke betrokken verantwoordelijke partij te hebben geprobeerd om ook (en vooral) de evidente rechten van de weerloze 50 % privé aandeelhouders te laten respecteren, moeten we nog steeds vaststellen dat vooral de gewaarborgde beschermng van de kleine belegger dode letter is gebleven in dit land.
Welke voorbeeldfunctie vervullen de NBB (zelf toezichthouder en lid van het ESCB), de toezichthouder FSMA, en de meerderheidsaandeelhouder de Belgische Staat hier dan toch?
Nu zijn de financiële toestand en de vooruitzichten dramatisch te noemen. De actuele situatie laat geen verder uitstel toe, vereist een dringende actie van vooral het Parlement, maar ook van de toezichthouder FSMA en de bevoegde Minister van Financiën. Daarom:
We hebben de Regentenraad gewezen op de foute invulling van de ratio legis welke de Wetgever aan het Artikel 32 heeft gegeven, en de financiële gevolgen voor zowel de centrale bank als voor haar 50% privé aandeelhouders.
Teneinde nog meer bijkomende financiële schade te vermijden vragen we het bestuur om dringend al het nodige te doen opdat zowel de schade als gevolg van de gemaakte bestuurdersfouten als het eigen vermogen van de vennootschap worden hersteld.
Bij de Nationale Bank van België blijkt men de ernst van de actuele financiële situatie niet correct in te schatten, en lijkt men nog steeds niet hetzelfde respect voor de 50% privé aandeelhouders op te brengen als dat president Klaas Knot dat onbetwistbaar wel doet voor de aandeelhouder van DNB.
We hebben de voorzitter van het FSMA reeds meerdere keren gewezen op de wantoestanden bij de NBB, en de overeenstemming met wat is kunnen gebeuren omtrent Nyrstar. Geen enkele keer werd er passend gevolg gegeven.
Al is het niet eenvoudig om op te treden tegen uw bevoegd Minister, wanneer deze miljarden euro’s versluist weg van het vermogen van een beursgenoteerde vennootschap naar de eigen Soevereine Schatkist toe, dan nog laat de ontstane actuele financiële situatie toch geen verder uitstel toe:
Vervul eindelijk uw opdracht van een werkelijk onafhankelijk toezichthouder, ter bescherming van de belangen van zowel de belangrijkste vennootschap van ons land als van de kleine beleggers!
En breng uw eigen recent openbaar gemaakte voorstellen meteen ook in praktijk. De “belangrijke activa en het vermogen hebben de vennootschap echter reeds verlaten”. Zonder de toestemming van de aandeelhouders !!
Minister Van Peteghem is tegelijkertijd de vertegenwoordiger van de Belgische Staat als aandeelhouder van de NBB, als van de Belgische Soevereine Staat (die reeds meerdere jaren miljarden euro’s eigen vermogen naar zijn eigen Schatkist kan afleiden). En om de cirkel helemaal rond te maken: hij heeft ook de macht om het FSMA op te leggen waar de toezichthouder beter blijft van wegkijken, om zijn eigen plannen verder succesvol ten uitvoer te kunnen brengen …?
De Minister antwoordt het Parlement dan ook dat “het sui generis rechtskader dat van toepassing is op de Bank de uitdrukkelijke wens is geweest van de wetgever, en dat de uitgangspunten die de wetgever er in het verleden toe hebben aangezet om dit specifieke rechtskader in de huidige vorm uit te werken nog steeds gelden“.
Tot welk doel moest dit rechtskader dan wel dienen?
Deze Minister van Financiën toonde zich in november 2021 nog heel tevreden met de manier waarop de Regentenraad dit “bijzondere sui generis rechtskader” altijd heeft uitgevoerd. Het is dus duidelijk dat er van hem weinig te verwachten valt, zelfs niet “tussen de soep en de patatten”.
En dat hij dus ook tevreden is met de manier waarop de burgers van dit land hem zullen herinneren.
In aanvulling van de brief aan de Regentenraad kan elke betrokken partij (de getroffen aandeelhouders die info zoeken om zich daarna te organiseren, de kritische media, het Parlement, het gerecht, de toezichthouder, …) misschien ook even dit document doornemen. Het herneemt de feiten en argumenten waarvoor wij ons eerst naar de Raad van State en nu ook tot de Nederlandstalige Ondernemingsrechtbank van Brussel hebben moeten richten om ons recht te halen als uiteindelijke eigenaars van het vermogen van de Nationale Bank van België. Het document zal onderdeel uitmaken van onze volgende conclusies.
Het gevolg welke de betrokken partijen eventueel zullen geven aan onze vragen, zal ofwel hieronder te volgen zijn, ofwel via de pagina’s “De parlementaire weg” of “De juridische weg”.
Ondanks “het track-record” van het gerecht in dit schandaaldossier behouden de privé minderheidsaandeelhouders van de Nationale Bank van België het vertrouwen dat er uiteindelijk ook recht zal worden gesproken.
Idem voor het Parlement, waar de Vivaldi-partijen hun uiterste best hebben gedaan om het probleem niet verder aan te pakken. NEEN, Mw. Marghem, de burgers gaan NIET eerst 25.000 handtekeningen verzamelen! Wat nodig zou zijn om het Parlement een overduidelijk miljardenprobleem ook daadwerkelijk aan te pakken? Minstens het grondig te analyseren en te bespreken? De politiek krijgt hier een geweldige kans om het vertrouwen van de burger in de politiek te herstellen. NU !!
De Nationale Bank van België nv 